Wieczór poezji Z. Herberta z dedykacją dla Pań z okazji Dnia Kobiet.
Dla Polek zamieszkałych w Czarnogórze, 9 marca br. zorganizo-wany został przez Ambasadę RP i Stowarzyszenie Polaków w Czarnogórze wyjątkowy, poetycki wieczór.
Wierszem „ Dwie krople” /You Tube – w j. polskim /Z.Herberta rozpoczęliśmy wieczór poezji z dedykacją dla Pań z okazji Dnia Kobiet. Pani Wanda serdecznie powitała wszystkie Panie z osobami towarzyszącymi przybyłe na wieczór poezji Z. Herberta zorganizowany przez Ambasadę RP i Stowarzyszenie Polaków z okazji Dnia Kobiet. Szczególnie serdecznie powitała Panią Annę Kasprzak - Chargé d'affaires a.i. w Ambasadzie RP w Podgoricy, a także i pana Konsula RP , Ryszarda Michalskiego.
W swoim wystąpieniu powiedziała:
„Jak wiemy Rok 2018 został ustanowiony przez Sejm RP, Rokiem Zbigniewa Herberta jednego z najwybitniejszych poetów polskich i europejskich XX wieku. Z tej okazji Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, głęboko przekonany o wyjątkowym znaczeniu Jego twórczości i w uznaniu ogromnych zasług tego Artysty, postanawił w ten sposób oddać Mu hołd.
W dokumencie Sejmu RP podkreślono wyjątkowość znaczenia twórczości Herberta dla Polaków i dla naszego języka. Wprowadził on bowiem do polszczyzny wiele zdań budujących naszą wyobraźnię, z których najważniejsze brzmi: „Bądź wierny, Idź!”. Zaznaczono także, że 28 lipca 2018 roku obchodzone będzie 20-lecie śmierci wybitnego poety i eseisty”.
Następnie przedstawiono w skrócie, jego notę biograficzną, niektóre epizody z jego życia i twórczości literackiej, a także krótki wywiad /YOU TUBE/, w którym opowiada o sobie. Były też recytacje jego wybranych wierszy /„Siostra”, „Matka”, „Diana”, „Przesłanie Pana Cognito”/ w języku polskim i czarnogórskim.
W Ambasadzie RP została zorganizowana wystawa poświęcona Z. Herbertowi, na której przedstawiono jego dorobek literacki, nagrody, książki, które zostały przetłumaczone na 38 języków, m.in. i na język czarnogórski, dzięki panu Slobodanu Miliću. Na ten dorobek literacki składają się nie tylko tomiki wierszy, ale także eseje i dramaty.
Uwieńczeniem pracy nad poezją Herberta jest płyta „Odpowiedź “, na której znalazło się 16 piosenek tylko do słów poety. Herberta śpiewanego i jego ponadczasowe teksty śpiewane w interpretacji czołowych artystów polskiej sceny muzycznej usłyszeć będzie można w trakcie wyjątkowego koncertu „Gintrowski – a jednak coś po nas zostanie”.
Biografia Zbigniewa Herberta, autora Andrzeja Franaszka, ukaże się w 2018 roku.
Scenariusz wieczoru i przygotowanie wystawy - W. J. Vujisić
Czytanie tekstów: Teresa Medojević, Marta Boroviec – Jokić i Wanda J. Vujisić
Recytacja poezji Z. Herberta w j. czarnogórskim – Blagoje Vujisić
Tłumaczenie - Iwona Vujisić
Kilka słów o Z. Herbercie - człowieku wszechczasów
Z. Herbert to polski poeta i eseista, autor utworów dramatycznych i słuchowisk, pisarz o wielkim dorobku, wyjątkowym autorytecie artystycznym i moralnym, o biografii tragicznie uwikłanej w historię XX wieku, urodził się 93 lata temu, 29 października 1924 roku, we Lwowie. Rodzina Herbertów, prawdopodobnie pochodzenia angielskiego, przybyła do Galicji z Wiednia. Ojciec poety, Bolesław (po matce półkrwi Ormianin), legionista i obrońca Lwowa, z wykształcenia był prawnikiem, pracował jako dyrektor banku. Matka Maria pochodziła z rodziny Kaniaków. Herbert 26 grudnia 1924 roku został ochrzczony w Kościele św. Antoniego we Lwowie.
W 1938 roku rozpoczął naukę we lwowskim Gimnazjum im. Kazimierza Wielkiego. W czasie okupacji, w 1942 roku Herbert ukończył szkołę podchorążych Armii Krajowej. Rok później zdał maturę na tajnych kompletach. Zdążył jeszcze rozpocząć studia – filologia polska – na konspiracyjnym uniwersytecie, by w 1944 roku, po wkroczeniu Armii Czerwonej do Lwowa, wyjechać do Krakowa. Po wojnie studiował w Akademii Sztuk Pięknych, na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, a także w Akademii Handlowej, by tam uzyskać tytuł magistra ekonomii.
W latach 60 i 70 wiele podróżował. Odwiedzał m.in. Francję, Stany Zjednoczone, Grecję, Włochy, Niemcy. Przyciągały go miejsca i kultury na pograniczu, jak Sycylia, której historię budowali Grecy, Rzymianie, Normanowie, Arabowie. Dla niego specjalny walor miało właśnie połączenie tych kultur.
Był człowiekiem wielkich namiętności, niepokoju, cierpiał na poważną chorobę psychiczną, co wywarło ogromy wpływ na jego życie i twórczość. Podobnie jak jego matka. W takich okresach bywał cudownym kompanem, kobiety zakochiwały się w nim na zabój.
Jako poeta debiutował w 1950 roku na łamach „Tygodnika Powszechnego”, jednak do 1956 roku drukował bardzo rzadko, pisząc właściwie tylko do szuflady. Do 1957 roku miał problemy ze znalezieniem stałego zajęcia i podejmował różne prace fizyczne.
W 1956 roku ukazał się debiutancki tom poezji Herberta „Struna światła”, dobrze przyjęty przez krytykę, oraz dramat o śmierci Sokratesa pt.
„Jaskinia filozofów”, wystawiony po raz pierwszy w 1961 r. W 1986 roku wyjechał do Paryża. Do Polski powrócił w 1992 roku.
Do najbardziej cenionych dzieł Herberta należy cykl utworów o Panu Cognito, postaci zanurzonej we współczesności, a jednocześnie mocno zakorzenionej w europejskiej tradycji kulturowej. Herbert jest laureatem wielu polskich i zagranicznych nagród literackich. Należy do najczęściej tłumaczonych polskich pisarzy, którego doceniano zarówno w kraju, jak i za granicą.
Zmarł 28 lipca 1998 roku w Warszawie. Pośmiertnie został odznaczony Orderem Orła Białego.
Część druga wieczoru
Druga część wieczoru połączyła Rok Zbigniewa Herberta z uroczystością Dnia Kobiet.
Konsul RP, Ryszard Michalski, wręczył tego wieczoru paniom piękne,czerwone róże, dziękując im za codzienną siłę, energię i przywiązanie do polskości, mimo wielu lat spędzonych na emigracji.